Over kuit, groei en verlangen

Tja, waar ga je over schrijven als je gewoon de hele week niet getekend hebt? Ik heb meerdere keren geloerd naar mijn onaffe schilderij, mijn schetsboek ging mee op familiebezoek en ik denk regelmatig aan die enorme lijst die ik voor de lockdown bij de kringloop zag en toch niet kocht, maar tekenen zelf? Nee dat heb ik gewoon niet gedaan. Niet eens een streepje of een doodle tijdens een telefoongesprek. Ik heb nog even overwogen om een heel blog te maken over ons kerstdiner voor twee. Achteraf enorm grappig, maar ik denk niet dat je er heel gelukkig van wordt. Iets met twee (schoongemaakte!) scholletjes vol kuit. Laten we het zo zeggen: als je me nu vraagt om de anatomie van een vis te tekenen, dan kom ik een heel eind! Gelukkig is er wel meer te vertellen over de laatste weken van het jaar.
Groei gaat stapje voor stapje

De periode rondom kerst is voor de meeste mensen de mooiste tijd van het jaar. Voor mij niet. Ik vind het absoluut heel gezellig, maar al die feestdagen bepalen wel heel erg mijn agenda. Diep van binnen sluit ik mij het liefst als een soort kluizenaar op in huis. Ik verlang naar rust, slechte kerstfilms en lekker een beetje aanrommelen. Het is voor mij de tijd om terug te kijken op het afgelopen jaar: wat wil ik graag zo houden, wat wil ik volgend jaar absoluut anders doen en vooral, welke groei heb ik doorgemaakt? En gegroeid ben ik dit jaar. Kan ook bijna niet anders, want wat heb ik lopen stoeien met mijzelf. Ik geloof dat mijn groei nog nooit zo hard is gegaan. Tegelijkertijd blijft het voor mij zo ongelooflijk moeilijk om te accepteren dat sommige dingen die ik liever kwijt dan rijk ben op dit moment nog bij mij horen. Ik groei eigenlijk nooit hard genoeg. Ik wil nog sneller! Wat dat betreft ben ik zo blij met de ontdekking van Charlie Mackesy eerder dit jaar. Het is een soort vriend waar ik altijd op terug kan vallen voor wat wijze woorden. Even lezen in zijn boek of scrollen door zijn instagram en de wereld is ineens een stukje lichter. Dan is het ok dat je het even niet weet. Dat iemand dat kan bewerkstelligen met tekeningen is wel echt ontzettend mooi. Stiekem ben ik een beetje jaloers. En dat zegt weer heel veel over mijn verlangen voor volgend jaar ;). Gewoon voor de inspiratie, kijk eens naar deze prachtige TedTalk van Charlie. Hij raakte me diep in mijn hart, wat een ontzettend mooie boodschap.

Over kuit, groei en verlangen
Over kuit, groei en verlangen
En die nieuwe website?

En over verlangen gesproken... Ik had beloofd dit jaar af te sluiten met een nieuwe website. Ik kan nu al verklappen dat dat niet lukken gaat. Ik ben er van de week nog wel mee bezig geweest. Stapje voor stapje ontstaat er iets wat lijkt op een website, maar inmiddels ben ik tot de conclusie gekomen dat ik deze strijd met Wordpress niet wens te voeren. Je kunt ook te ver gaan ;). Gelukkig zijn er genoeg mensen die wel blij worden van dit creatieproces. Ik ben dus druk op zoek naar hulptroepen. De eerste manschappen hebben zich zelfs al aangediend. De nieuwe website gaat er echt komen, maar wanneer precies is nog even afwachten.....Tot die tijd zal ik maar moeten accepteren dat deze website voorlopig nog even bij mij hoort. Au.