Over Coca Cola posters

Op de overloop van mijn ouders hangen al mijn hele leven drie Coca Cola posters. Mijn moeder kreeg ze in de jaren '70 van de vader van een vriendinnetje die bij Coca Cola werkte. Sinds vorige week bezit ik ze (eindelijk) ook. Nou ja, twee dan. En ze zijn extra bijzonder....;)

Van wollen deken naar poster

Niets fijner dan 's avonds onder een wollen deken kruipen. Helaas knabbelde hond Tommy in een onbewaakt moment mijn favoriet kapot. Al gauw kwam ik erachter dat wollen dekens in de kringloop bijna onvindbaar zijn. Tijd om mijn geluk te beproeven op Marktplaats. De deken is nog altijd niet gevonden, maar een andere grote wens ging wel in vervulling. Een spontane ingeving leidde mij namelijk naar de Coca Cola posters die ik al zo lang zocht! Mijn grootste favoriet zat er niet bij, maar je wil niet weten hoe blij ik was toen ik het berichtje kreeg dat ze naar mij onderweg waren!

Blijdschap was van korte duur

Afgelopen dinsdag haalde ik mijn posters op bij het postkantoor. Erg nauwkeurig had ik ze nog niet bekeken. Tot donderdag. Ineens zag ik midden op het gezicht van 'Summer Girl' een weggeveegde verfdruiper. Viel gelukkig mee. Helaas bleek ze even later ook nog verfraaid te zijn met een tweede dikke groene verfdruppel. Een nadere inspectie van poster 2 gaf helaas hetzelfde resultaat. Tot zover de beloofde nieuwstaat. Al moet ik eerlijk bekennen dat de verf bij nader inzien wel zichtbaar was op de foto´s.  Flink balen dus, want ze waren echt wel verpest.

....bij nader inzien toch niet.....

Ik kon het echter niet verkroppen dat de posters niet op mijn wand zouden belanden. Mijn initiële blijdschap over mijn vondst was daarvoor veel te groot. Tijd voor een restauratiepoging. Veel erger kon het immers niet. Gewapend met een knopspeld, haalde ik heel voorzichtig de groene verf van de Summer Girl. Helaas ging de onderliggende afbeelding mee. Ik vroeg aan mijn ouders een foto van hun poster als voorbeeld. Vervolgens zocht ik in mijn enorme hoeveelheid verf alle kleuren bij elkaar om de juiste kleuren te mengen. De eerste penseelstreek vond ik nogal spannend, maar inmiddels zie je de beschadiging eigenlijk alleen als je weet waar je moet kijken.  Dit ritueel herhaalde ik ook bij nummer 2. De posters zijn door mijn actie eigenlijk alleen maar betekenisvoller geworden. Een mooie reminder dat er altijd wel een oplossing is. Bovendien zijn ze nu een beetje van Coca Cola en een beetje van Renske. Wat wil een mens nog meer? ;)