Kleurrijk gezelschap

Dit weekend was ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens in Amsterdam. Reden? Een feestje op een prachtige locatie. Uiteraard kreeg ik het weer voor elkaar om van de reis ernaartoe een waar avontuur te maken. Alle huidige technologie ten spijt, mijn verdwaalneigingen raak ik maar niet kwijt. Maar ach, is dat zo erg? Verdwalen door de Amsterdamse Pijp is zo erg nog niet. Je ziet genoeg om heel blij van te worden...

Behept met een verdwaalgen

Het begon eigenlijk al op station Hilversum met een net gemiste trein en 9292 die nog nooit van mijn eindbestemming gehoord had. Gelukkig was er een uitnodiging, maar ja op station Amsterdam Centraal stond nergens de Noord-Zuidlijn aangegeven. Even wat goochelen bracht mij op het spoor van metro 52... maar..... kan iemand mij uitleggen waarom in de centrale hal werkelijk nergens de tussenstops zijn weergegeven? Uiteindelijk op metrostation de Pijp aangekomen bestudeerde ik een kaartje en zei mijn gevoel: je moet zo naar rechts.... Om zodra ik het station uitstapte tot de conclusie te komen dat de bordjes me vertelden dat ik naar links moest... En ja hoor, diezelfde bordjes vertelden mij nog geen driehonderd meter later opnieuw dat het verstandig was om anders te lopen dan ik zelf op mijn kaartje uitgedokterd had. Zucht.... 

Kijken naar details om te navigeren

Het grappige van mijn verdwalen is dat ik altijd extra goed let op de details in de omgeving als ik weet dat ik later weer via dezelfde weg terug moet. Ik navigeer namelijk veel beter op herkenningspunten dan kaarten. Zo vielen mij deze keer bijvoorbeeld de prachtige tegeltjes in de portieken op, een huis zonder vloeren maar een fantastische balustrade en raamposten met een mooi gedicht en een sleutel op zoek naar zijn eigenaar. Leuke details die mij op mijn weg terug eigenlijk in één keer weer naar station de Pijp brachten. Details waar ik waarschijnlijk nooit op gelet had als ik beter zou zijn geweest in kaartlezen en doelgericht naar mijn eindbestemming stapte. Verdwaalgenen hebben dus ook echt serieuze voordelen ;).

Allegaartje van mensen

Nog leuker van een feestje op een terras in de Amsterdamse Pijp is dat er zo lekker veel mensen langslopen. En in Amsterdam is dat zo'n heerlijk allegaartje van verschillende types. De zwerver met een reuzegroot knuffelkonijn op zijn schouders, de hippe dame met een superklein groen jurkje en hoge hakken die die ochtend zeker een uur voor de spiegel moet hebben gestaan om haar haar en make-up te doen, de alternatieveling met dreads, de toerist, de yup met een bakfiets vol kinderen. Echt alles komt langs. Af en toe dacht ik: had ik maar een schetsboekje bij me om dit te tekenen... Al bedacht ik me tegelijkertijd ook direct weer dat ik mezelf dan ook weer tekort zou doen. Het was veel te leuk om spontaan bij te kletsen met een oud-collega die ik al tien jaar niet had gezien en een aantal gezellige nieuwe mensen te leren kennen. Maar toch.... het was er wel echt de perfecte plek voor.... dus als je een terras zoekt waar genoeg kleurrijke types langslopen en waar vriendelijk personeel fantastisch eten serveert...Ik raad je het restaurant 'Artist' in de Amsterdamse Pijp van harte aan. Kunstenaar spelen bij Artist. Hoe wordt het nog beter dan dat? Het zou zomaar kunnen dat ik nog eens terugga...