Vogel van de week: de vink

De eerste vogel van de week: het vinkje, ookwel Fringilla coelebs genoemd in het fraaie Latijn. Nou, de tekening van dit vogeltje bracht me een aardig eindje op weg naar het einde van míjn Latijn. Hoe vaak ik mijn idee over hoe ik deze vogel ging tekenen wel niet omgegooid heb...:wel een achtergrond, geen achtergrond, wel kleur, geen kleur, realistisch of toch abstract? Uiteindelijk werd het dus een tekening met een heel klein beetje kleur. Gemaakt op aquarelpapier, maar zonder aquarelverf ;).

Over de vink

Het vinkje is een vrij veelvoorkomende vogel in Nederland. Hij staat met 128.976 waarnemingen nog net in de top vijf van de Nationale Tuintelling 2023. Dit vogeltje is het hele jaar in Nederland te vinden al krijgt een deel van de vinken het op de heupen en vliegt toch wat zuidelijker. Wie neemt het ze kwalijk? Verandering van spijs doet immers eten. Over eten gesproken.... Kijk eens naar de snavel van de vink! Deze is vrij breed. Daaraan kan je zien dat hij graag zaden eet. Dit wisselt hij vaak af met plantenknoppen en in de broedperiode ook met insecten omdat deze meer eiwitten bevatten wat goed is voor zijn jongen. Wil je de vink de winter doorhelpen, dan helpt het om zaden op de grond te strooien. Ook zijn ze gek op havermout. Het strooien van voedsel zorgt voor mooie taferelen van kleine groepjes vinkjes die gelijktijdig hun kostje bij elkaar scharrelen. En wil je er graag nog veel meer zien? Ga dan in het najaar op zoek naar een beukenbos. Met een beetje geluk zie je er wel dertig tot veertig tegelijk, al zorgt hun schutkleur ervoor dat je ze soms nauwelijks ziet. 

Vader en moeder vink

Het mannetje van de vink (mijn tekening) ziet er toch wel echt anders uit dan het vrouwtje. De mooie roestbruine kleur, blauwige kop en gele veren in vleugels en staart zijn prachtig. Het vrouwtje is wat grijziger en lijkt bijna op een mus. Als je goed kijkt dan zie je dat ze wat slanker is en mooie witte strepen op de vleugels heeft die bij de mus ontbreken.

De vink heeft in mijn ogen één van de mooiste zanggeluiden van alle vogels in Nederland. Zo helder en afwisselend dat ik er altijd erg vrolijk van word. Lukt het het mannetje om met zijn zangkunsten een vrouwtje te lokken, dan blijven ze vaak nog jaren bij elkaar want de meeste vinken zijn monogaam. Tussen maart en juli leggen ze meestal drie tot vijf eieren, al kan er ook sprake zijn van een tweede legsel. Het broeden duurt zo'n twee weken, waarna de jongen nog twee weken in het nest verblijven. Na het uitvliegen verzorgen de ouders de jongen nog zo'n drie tot vier weken.

Mijn vinkje

Hoewel ik geniet van alle vinken, heeft er één een speciaal plekje in mijn hart. Een maand of acht terug vond ik namelijk een dood mannetje op het fietspad, nog warm, waarschijnlijk net aangereden. Hij mocht mij, beschermd in mijn handen, even vergezellen op mijn avondwandeling. Precies op het moment dat ik hem zijn laatste rustplaats gaf in een holle boom in het naastgelegen bos sloeg de klok van het klooster. Op de een of andere manier raakte dat mij enorm. Nog elke keer als ik langs deze boom loop denk ik aan dat bijzondere moment en 'mijn' vinkje. Ik hoop dat een vinkje jou binnenkort ook zo'n bijzonder ervaring geeft, al heb ik liever dat hij in jouw verhaal wél blijft leven.

Geraadpleegde bronnen: mijn eigen waarnemingen en website Vogelbescherming Nederland. Neem bij die laatste vooral eens een kijkje, maar mijn gedachten blijven lekker van mij ;)!