Vogel(s) van de week: pimpelmees

Zeker een jaar of acht terug vroeg een vriendin mij om in haar huis een muurschildering te maken. Die muurschildering is er nooit gekomen. Ik durfde niet. Had ik destijds maar geweten wat ik nu weet....: schilderen is gewoon doen en.... hoewel ik dat toen al wel wist....pimpelmezen zijn enorm vrolijkmakend!

De pimpelmees en de koolmees

Veel mensen kunnen de pimpel- en koolmees niet zo goed uit elkaar houden. Dus bij deze de twee grootste verschillen: 1) de koolmees heeft een zwart kopje en de pimpelmees een blauw petje en 2) de koolmees is iets groter. De pimpelmees is met haar 10,5-12 cm namelijk één van de kleinste vogeltjes in Nederland. Voorheen zag je de pimpelmees voornamelijk in het bos, maar inmiddels leeft hij ook vlakbij mensen. Als je een beetje  moeite doet zie je ze in de winter regelmatig in je tuin, want ze zijn gek op pinda's en vetbollen!

Lessen over het creatieve proces

Er valt nog veel meer te vertellen over de pimpelmees, maar ik leerde deze keer meer van het maken van mijn muurschildering dan van mijn research. Dus bij mijn vier grootste lessen over het creatieve proces:

1. Mijn oma was een wijze vrouw: mentaal was het echt wel een ding om te starten aan een muurschildering van bijna 1,5 meter breed. Gelukkig wist ik het draaien om het idee dit keer te verkorten tot drie maanden. Soms moet je gewoon beginnen! Zoals mijn oma altijd zei: er is geen groter lijden dan het lijden dat men vreest.
2. De aanhouder wint: voorheen dacht ik altijd bij de eerste tekenen van frustratie dat ik niet kon schilderen en gooide ik het bijltje erbij neer. Die neiging heb ik nog steeds, maar.....ik heb inmiddels geleerd dat het gewoon een fase is in het creatieve proces. Geen fijne fase, maar het hoort erbij. Bij het schilderen komt standaard een aantal momenten langs waarop je denkt 'ik heb het totaal verprutst, dit komt nooit meer goed'. En toch...het komt altijd weer goed, het vraagt alleen om niet opgeven.
3. Het nemen van risico's zorgt voor een mooier resultaat: perfectionisme maakt dat je verkrampt schildert en creëert een levenloos resultaat. Ja, nadenken over wat je gaat doen is handig, maar schilderen is vooral je spontane ingevingen volgen. Oók als je in eerste instantie denkt die kleur gaat écht niet werken. Let maar op: het werkt wél.
4. Tijd is je grootste vriend: ik teken veel meer dan ik schilder. Misschien dat ik in mijn leven tot nu toe zo'n tien werken volledig met verf heb gemaakt. Er valt dus nog veel te leren. Wist ik veel dat je pigmenten vaak weghaalt als je net aangebrachte laag nog niet goed droog is en je kwast te nat. Nu weet ik het wel. Ineens begreep ik waarom al mijn medecursisten steeds hun kwasten aan papieren doekjes afvegen. Hoe verder de muurschildering vorderde, hoe makkelijker het mij afging. Neemt niet weg dat die tak mij wel een dikke drie uur kostte omdat ik daar de meeste lessen te leren had ;).
   

Eigenlijk hangen alle lessen een klein beetje met elkaar samen, namelijk stoppen met luisteren naar al dat geklets in je hoofd. Is er een spontane ingeving en maakt die je blij, volg hem dan gewoon. Het kostte mij wat tijd, maar wat ben ik blij met het eindresultaat. Elke dag word ik nu wakker met twee vrolijkmakende pimpelmezen op de muur.