Ik bezit een Rolls-Royce, sterker nog wel 100!

Afgelopen vrijdag gaf ik de zoon van een vriendin tekenles. Hij arriveerde met een etui vol tekenmaterialen. Zijn zusje zei al gauw iets over de enorme hoeveelheid. Ik moest lachen: het was slechts een fractie van mijn verzameling. Recent werd die verzameling ook nog eens flink uitgebreid met een set van 100 Caran d'Ache Luminance kleurpotloden. Dé Rolls-Royce onder de kleurpotloden. Inmiddels zijn hier de eerste tekeningen mee gemaakt....

Doet ze het of doet ze het niet?

De twijfel over het kopen van de set was er al een tijdje. Zo duur, maar.....ook zo gaaf. Uiteindelijk stapte ik in de trein naar Utrecht met de bedoeling de set te kopen. Moest wel lachen toen hij niet op voorraad bleek. Had ik mezelf eindelijk toestemming gegeven... krijg je dit. Maar direct dezelfde avond online besteld want van nog meer uitstel zou zéker afstel komen...Dat gevoel als je die maagdelijke set openmaakt en de vier dozen uit de verpakking haalt. Pure blijheid. Maar ja, wat ga je dan als eerste tekenen?

Inzetten van de hulplijn

Het maken van een keuze lukt niet, dus stelde ik de vraag maar op LinkedIn. Er kwamen heel wat mooie suggesties. De bijeneter was voor mij een onbekende. De fazant bracht me direct terug naar de zondagen op de boerderij van mijn opa en oma. De spreeuw naar de achtertuin van mijn andere opa en oma. Ik geloof dat er geen vogel meer gehaat werd dan de spreeuw haha. Dat krijg je als je je massaal tegoed doet aan de kersen... De suggesties lezen was al een genot op zich...

Elk proces is anders

De bijeneter duurde even om te maken. Ik genoot van het maakproces. Lekker prutsen. Het was zo fijn om zoveel kleuren tot mijn beschikking te hebben. De nieuwe set was het geld echt méér dan waard. Toch was het maken van de fazant een iets ander verhaal. Vanaf de start was ik gefrustreerd. Waar ik bij portretten enorm veel geduld kan opbrengen om elke lijn goed te krijgen, kon ik dat bij de fazant niet opbrengen. Het patroon van de veren had ik al gauw onomkeerbaar verprutst. Het bracht wel waardevolle lessen: 1. voorlopig geen vogels met gedetailleerde verenkleden tekenen, 2. deze kleurpotloden zijn fijner op relatief glad papier, 3. ik ben Oost-Indisch geduldig ;). De volgende vogel op het lijstje is de blauwborst. Of ik die enkel en alleen met deze kleurpotloden ga doen weet ik nog niet. Ik heb eigenlijk wel weer zin in een uitstapje. Ik heb al die materialen immers niet voor niets!