Een portret

Vorige week opende ik het speelkwartier. En deze week maakte ik een tekening die qua stijl erg lijkt op eerder werk. Stiekem moest ik even glimlachen toen ik merkte dat het die kant op ging. Tegelijkertijd....dit klopte gewoon...

Zwart wit

Ik heb een enorme liefde voor zwart wit portretten. Of ik durf gewoon niet aan portretten in kleur te beginnen ;). Hoewel daar wel een kleine kern van waarheid in zit, is dat niet waarom ik altijd weer terug kom bij het ´gewone´potlood.  Grijstinten raken voor mij meer de essentie.  Dit kleurenpallet, een oogopslag die mij raakt en goede muziek op de achtergrond tijdens het tekenen. Mijn favoriete combi....

Grijstinten: hoe maak ik ze?

Binnen de potloden heb ik ook zo mijn favorieten. Geef mij maar een 2B vulpotlood, grafietpotloden van Koh-i-Noor. En nog veel belangrijker hun gumpotlood. Ik zweer bij die gumpotloden. Nog nooit kwam ik betere tegen. Ik heb er inmiddels zo'n tien op voorraad want op een of andere magische wijze zijn ze continu kwijt. Dit zijn de ingrediënten van eigenlijk elk van mijn portretten. Soms gooi ik nog wat extra zwart potlood of kneedgum in de mix, maar noodzakelijk zijn ze niet....

In het portret dat ik deze week maakte kwamen alle ingrediënten bij elkaar. Zo genoten van het tekenproces. Soms vind ik het echt heerlijk om niet in mijn atelier te tekenen, maar in de woonkamer. Voeten op de bank, wollen deken over mijn benen, tekenblok op de knieën en mijn verzameling potloden om mij heen uitgespreid. Bij het wisselen tussen gumpotlood en mijn gewone potlood raak ik zo ontzettend vaak het (gum)potlood kwijt in de dikke wollen deken op mijn schoot. Juist die chaos werkt voor mij soms enorm goed. Al is dat opstaan om het (gum)potlood te vinden soms wel erg irritant ;). En dat is precies hoe dit portret tot stand is gekomen. Op de bank.