Over virussen en vogels
Je schrijft geen blogs meer..... Nope, schrijven over tekenen is ook een beetje lastig als je niet tekent. Het hoofd was vol, de energie en flow weg. Maar met het besluit om mijzelf een maand vrij te gunnen en fantastische programma's als het 'Geheim van de Nachtwacht' en 'Project Rembrandt' op tv heeft het tekenvirus mij weer in haar greep. En ook tekenvirussen blijken te muteren......Ik teken namelijk momenteel geen portretten, maar vogels! Of eigenlijk koolmezen...
Fascinatie voor vogels
Hoewel ik zeker geen fan ben van de winter (koud!), heeft dit seizoen één groot voordeel: vogels zijn goed zichtbaar. Deze beestjes hebben mij altijd gefascineerd. Hoor ik een specht, dan zoeken mijn ogen direct alle bomen af om hem te lokaliseren. Elke keer weer verwonder ik mij erover hoeveel vogels je ziet als je even de tijd neemt om echt stil te staan. Ik word er zo ontzettend blij van. De meeste vogels kan ik bij naam noemen. Een erfenis van de tijd dat ik als klein meisje met mijn vogelboek in de hand de achtertuin van mijn ouders zat af te speuren.
Koolmezen
Een tijdje terug vond ik tijdens een boswandeling een hele gave berkentak. Die moest en zou mee in de rugzak. Op de vraag wat ik ermee ging doen moest ik toen het antwoord schuldig blijven. Inmiddels weet ik dat wel: de tak wordt op de muur gemonteerd en erboven een koolmees geschilderd. Leuk idee, maar wel way out of my comfortzone. Heb bovendien niet bepaald zin om de muur opnieuw te witten als het finaal mislukt. De eerste keer dat ik met een 6B potlood een koolmeesje op papier tekende kon ik dit nog verklaren als 'eerst oefenen', de tweede keer misschien ook. Nr. 3? Hmmm, al iets minder geloofwaardig omdat ik nog altijd geen kleurpotlood had aangeraakt en ieder koolmeesje tot dan toe best goed gelukt was. En nr. 4: totaal ongeloofwaardig...Ik ken mijzelf, als ik niet oppas teken ik nog vijf zwart-witte koolmeesjes en sterft dat grappige idee van mij een stille dood. En dát laat ik deze keer dus niet gebeuren. To be continued dus....
