Mannen…..

Misschien ligt het aan mij, maar ik hoor regelmatig iets in de trant van 'vrouwen zijn maar lastig te begrijpen'. Nou ben ik de eerste om te onderschrijven dat ik niet de makkelijkste ben, maar...... ik kan je vanuit de grond van mijn hart vertellen dat mannen nou ook niet bepaald makkelijk zijn. Zeker niet als tekenmateriaal....

Uit de comfortzone

Dit seizoen is het briljante idee opgevat om weer af en toe te  modeltekenen. Het is echt geweldig om te doen, maar oh wat is het een uitdaging. In de eerste plaats al omdat ik echt op tijd moet zijn.  Ik ben vrijwel altijd overal te vroeg, maar op schilderles ben ik standaard (ruim) te laat. Vanochtend echter niet.... ik was zelfs één van de eersten. Deze keer stond er alleen voor het eerst in mijn modeltekencarrière een naakte man voor mijn neus.  En hoewel hij gezegend was met een prachtig lijf, en mooie markante kop, viel dat vies tegen. Het ronde van vrouwen geeft zoveel meer houvast. Al die vervormingen van lichaamsdelen zijn sowieso lastig te tekenen, maar bij een mán. En dan ook nog een man met een abonnement op lastige houdingen. Jeetje wat een worstelpartij. Mannen zijn echt onbegrijpelijk ;). Gelukkig krijg ik over twee weken een herkansing. In de tussentijd ga ik mijn 'mannenbegrijpboekje' maar eens aanvullen. Het is duidelijk nodig! 

Over herkansingen gesproken....

De koolmees staat nog niet op de muur! Het wilde idee is er nog steeds, het gaat ook echt nog ten uitvoer gebracht worden...maar die koolmezen zijn ook al zulke onnavolgbare wezens. Iedere keer als ik hem op de hielen zit, vliegt hij plots weg. Misschien moet ik ook maar een 'koolmezenbegrijpboekje' aanleggen. Hoewel, vermoedelijk is 'Renske een schop onder de kont geven' een veel beter idee!